วันวาเลนไทน์ของชาวจีน

ภายใต้ผืนผ้ากำมะหยี่ของค่ำคืนฤดูร้อน ขณะที่ดวงดาวระยิบระยับราวกับเพชรที่กระจัดกระจาย เทศกาล Double Seventh Festival ก็เปิดฉากขึ้น—วันแห่งตำนาน ความปรารถนา และความรักอันยั่งยืน ถักทอด้วยเส้นด้าย เฉลิมฉลองในวันที่เจ็ดของเดือนเจ็ดตามปฏิทินจันทรคติ เทศกาลจีนโบราณนี้มักถูกเรียกว่า "วันวาเลนไทน์ของจีน" ได้รับแรงบันดาลใจจากเรื่องราวอันน่าเศร้าของหนุ่มเลี้ยงวัว Niulang และ Zhinu สาวทอผ้า​
ตำนานเล่าถึงความรักต้องห้ามของพวกเขา: หนุ่มเลี้ยงวัวผู้เป็นมนุษย์และสาวทอผ้าบนสวรรค์ ผู้ซึ่งความผูกพันทำให้ Jade Emperor โกรธแค้น ถูกแยกจากกันด้วยแม่น้ำเงิน (ทางช้างเผือก) พวกเขาได้รับอนุญาตให้พบกันเพียงปีละครั้ง—ในคืนนี้—เมื่อนกสาลิกาทำสะพานระยิบระยับด้วยปีกของพวกมัน ข้ามช่องว่างจักรวาล กล่าวกันว่าถ้าคุณตั้งใจฟังภายใต้แสงจันทร์ คุณอาจได้ยินเสียงพึมพำเบาๆ ของการกลับมาพบกันอีกครั้ง ดั่งบทเพลงรักที่ท้าทายโชคชะตา​
นอกเหนือจากตำนาน เทศกาลนี้เบ่งบานด้วยพิธีกรรมอันอ่อนโยน เด็กสาวเคยสวดอ้อนวอนต่อ Zhinu เพื่อขอทักษะในการทอผ้าและปักผ้า วางผลไม้และเข็มไว้ใต้แสงจันทร์เพื่อเป็นเครื่องบูชา ปัจจุบันยังคงเป็นวันที่หัวใจได้ใกล้ชิดกัน: คู่รักแลกเปลี่ยนของขวัญแห่งความรัก เขียนบทกวีใต้ท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาว หรือเพียงแค่เดินจับมือกัน รู้สึกถึงเสียงสะท้อนของความรักของ Niulang และ Zhinu ในแบบของตนเอง​
เมื่อดวงจันทร์ลอยสูงขึ้น ส่องแสงสีเงินเหนือทุ่งนาและหลังคาบ้าน เทศกาล Double Seventh Festival เตือนใจเราว่าความรัก—ไม่ว่าจะในโลกมนุษย์หรือในตำนาน—เป็นพลังที่อยู่เหนือระยะทาง เวลา และแม้แต่ขอบเขตระหว่างสวรรค์และโลก เป็นค่ำคืนแห่งการทะนุถนอมความสัมพันธ์ ให้เกียรติเวทมนตร์อันเงียบสงบแห่งความรัก และเชื่อว่าพันธนาการบางอย่าง เช่น ดวงดาวข้างบน ไม่เคยจางหายไปอย่างแท้จริง